Zaburzenia powierzchni narządu wzroku określane potocznie mianem suchego oka to zespół schorzeń wywołanych upośledzeniem w wydzielaniu łez. Chodzi tu konkretnie o niedostateczną ilość filmu łzowego lub nieprawidłowy skład jego poszczególnych warstw. Wynikiem tych zaburzeń jest wysychanie spojówki i rogówki. To z kolei pozbawia oko naturalnej bariery ochronnej, która ma za zadanie zabezpieczać je przed ryzykiem infekcji wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych.
Przyczyny schorzenia
Przyczyn powstawania problemu można upatrywać w wielu czynnikach, które mogą nakładać się na siebie i zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu suchego oka. Wynikać one mogą między innymi z czynników środowiskowych takich jak zanieczyszczenia powietrza, długotrwała praca przed komputerem, czy przebywanie w pomieszczeniach klimatyzowanych. Ryzyko wzrasta też z wiekiem, co jest konsekwencją zmniejszania się wydzielania łez po 40. roku życia. Problem suchego oka może pojawić się również w związku z wystąpieniem innych chorób ogólnoustrojowych takich jak cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, czy choroby tarczycy. W grupie ryzyka są też kobiety zmagające się z zespołem napięcia przedmiesiączkowego oraz przechodzące menopauzę. Oprócz tego zespół suchego oka mogą wywoływać zabiegi związane z korekcją wad wzroku oraz przyjmowanie niektórych leków np. antyhistaminowych.
Objawy zespołu suchego oka
Prawidłowe funkcjonowanie filmu łzowego zapewnia nawilżanie i oczyszczanie gałki ocznej z kurzu, pyłu i bakterii. Dzięki składającej się z trzech warstw emulsji oko jest chronione i widzimy ostro. Gdy pojawia się problem z ilością płynu lub zaburzeniem w zakresie jego struktury dochodzi do wysychania powierzchni oka. Do najpowszechniejszych symptomów mogących zwiastować problem należą uczucie suchości oraz pieczenie oczu. Z czasem w wyniku niewystarczającej ilości nawilżenia może pojawić się również ból. Zespołowi suchego oka często towarzyszy również uczucie ciała obcego pod powieką. Osoba zmagająca się z problemem zwiększa częstotliwość mrugania. Pojawia się też zmęczenie oczu, a w przypadku bardziej zaawansowanych postaci może dochodzić do światłowstrętu oraz zaburzeń widzenia.
Sposoby leczenia
Kluczową kwestią pozwalającą na wybór metody skutecznego leczenia, jest właściwa diagnoza. Leczenie jest objawowe i obejmuje w większości przypadków zastąpienie naturalnych łez substancjami, które mają na celu utrzymanie nawilżenia i bariery ochronnej oka. Najczęstszym stosowanym preparatem są specjalne krople do oczu, nazywane też potocznie sztucznymi łzami. W leczeniu wykorzystuje się również żele nawilżające. Stosowane środki często zawierają substancje wspomagające leczenie takie jak wyciąg z nagietka, świetlika czy hialuronian sodu. Możliwe jest też stosowanie leków niwelujących stan zapalny lub noszenie specjalnych soczewek kontaktowych. W przypadkach bardziej zaawansowanych, gdy pozostałe środki nie przynoszą efektów, możliwe jest wykonanie zabiegu zamknięcia punktów łzowych.
Zespół suchego oka jest schorzeniem, które w znaczący sposób wpływa na komfort życia. Warto już przy pierwszych objawach skonsultować się z lekarzem, by zapobiec rozwojowi problemu i nie dopuścić do wystąpienia zaburzeń widzenia.
KMA
